UN PEQUEÑO ALTO EN EL CAMINO

UN PEQUEÑO ALTO EN EL CAMINO

UN PEQUEÑO ALTO EN EL CAMINO

Las noticias vuelan. Rápido, más rápido de que tuviera tiempo para pensar y entristecerme, me han "desbordado" tantos ánimos.

Ayer, reconociendo el circuito ciclista, me he ido al suelo. Son cosas que pasan, uno puede llevar años sin caerse que puede hacerlo cuando está a 14 horas de casa, a punto de debutar en su primera Copa del Mundo. Iba rodando tras la sabia rueda de Iván Raña, no he visto un bollo en el asfalto. Tras unos segundos de luchar por el equilibrio... ¡zas! Batalla perdida. La bicicleta estaba bien, seguí rodando para autoengañarme y desentumecerme. No va a ser nada.

¿O sí? Un par de vueltas más me sirven para dejar de mentirme. El dolor empieza a vencer mi adrenalina. Hospital de María Luisa, Monterrey. Una tensa espera confirma lo que mi cabeza ya sabía: fractura de la cabeza del radio y fractura de escafoides. Creo que se unirá otra en el dedo, pero no quería añadir más golpes a mi herida. Esperaré a llegar a casa para confirmar este último eslabón.

La vida, el deporte en particular, es una historia continua de caer y levantarse. De paciencia fortificadora. De malos tragos que llenan de sabor los buenos caldos. Podemos jugar a citar dichos, entonces me quedo con eso de que lo que no te mata te hace más fuerte. Para todos los que os habéis preocupado, estoy bien. El dolor me va dando tregua, y el ánimo sigue tan alto como al aterrizar en este camino destino World Cup.

Gracias a todos por tantos mensajes, me siento gratamente "desbordado" con vuestros ánimos. Una vez más, ahora más que nunca "esto no se para".

14 comentarios:

juanzinho dijo...

Moito ánimo de novo meu amigo! Unha parte importante dunha pronta recuperación tamén é o positivismo coa que a afrontes así que... A colle-lo touro polos cornos que pronto estarás dando guerra polo mundo adiante! Cóidate! unha aperta!

Ricardo Hernández dijo...

Muchos Animooo Anton! Y tranquilo, el que la sigue la consigue.

Confio en ti pitito! jeje

Ivan Muñoz dijo...

joder anton, que mal me sabe,de corazon, ya te dije una vez que me alegro de que a la gente buena le ocurran buenas cosas, pues esta vez, al reves, nadie se puede poner en tu piel para saber lo que sientes por eso, tio solo te digo animo,adelante y si lo has conseguido una vez, lo puedes conseguir mas!!!llevas dentro ti un nivel triatletico de 1º orden, volvera salir a flote seguro, sin ningun tipo de dudas y con mas fuerza aun si cabe!!un fuerte abrazo desde mallorca.

Furacán dijo...

Ánimo crack! non o merecías pero esto servirá para que crezcas ainda máis.

Aitor dijo...

muchos animos campeon, tendras mas oportunidades de demostrar lo gran triatleta que eres!

Aitor

Fernando Alarza dijo...

Ánimo Antón sabemos que puedes con esto y más y que tienes una cabeza que muchos deportistas envidiamos para reponerte de estas cosas!!! Y trankilo que todos sabemos que esta no vaa ser tu última World Cup. Ahora a recuperarse bien que es lo que de verdad importa!!! un abrazo y grandes ánimos crak!!!!

Marina Damlaimcourt Uceda dijo...

Antón siempre aparecen obstáculos en el camino, pero el que sabe como enfrentarse a ellos, crece y antes o después, consigue sus objetivos.
ésto no es más que un obstáculo mas que superar para crecer. Y con ese ánimo y esa fuerza que tienes ya está superado.Este pequeño descanso obligado, hará que vuelvas con más ganas y más fuera...queda aún mucha temporada y te esperan muchas carreras que ganar...un abrazo fuerte y mucho ánimo de tus compañeras de la 321 (Fani y Marina)

Tiko dijo...

"La vida, el deporte en particular, es una historia continua de caer y levantarse. De paciencia fortificadora." Joder Antón, ser capaz de expresar palabras tan sabias en un momento difícil como este revela tu madurez, y sobretodo fuerza mental. Mucho más que un deportista brillante, que hay muchos por ahí, eres un ejemplo humano sobresaliente para todos nosotros. Con tu filosofía de vida, no tenemos dudas de que podrás conquistar todo lo que pretendas. Un grande abrazo, otra vez.

nokiro dijo...

Mucho ánimo Antón. Verás cómo éste alto en el buen camino que llevabas solo te servirá para que reinicies ese camino con más fuerza y sabiduría.

Desde Santiago un fuerte abrazo. Que sepas que mucha gente te sigue y te anima desde la distancia.

Unknown dijo...

agora máis q nunca vas a demostrar pq te merecías estar entre os mellores do mundo e cando os éxitos cheguen (q chegarán, ainda q cun pouco de retraso) ainda te sentirás máis satisfeito.ánimo amigo!

Sergio García dijo...

Muchos ánimos Antón, una lástima, pero seguro que saldrás fuerte de esta y vendrán mejores oportunidades.

Teo dijo...

Animo ANTON, estamos contigo toda a fimilia Rodriguez Fidalgo.

Marieta dijo...

Antón, muchísimos ánimos! A pesar de todo, lo mejor es afrontar el golpe con el positivismo que le estás dando y mirar siempre hacia delante!! En nada todo habrá pasado y estarás dando guerra otra vez! Un abrazo from Sweden!

Núria dijo...

¡Vamos tete, anímate! Saca hacia fuera tu vitalidad, energía y optimismo y verás como, gracias a esto, estarás curado en menos de lo que te esperas :)

Contacta Conmigo

Escríbeme, te contesto rápidamente

  • Rúa Piñeiro De Villestro 38.
    15896-Santiago De Compostela. Galicia
  • Solo Whatsapp: +34 656 914 531
  • antonruanova@gmail.com
  • www.antonruanova.run